Radość z życia

Radość z życia

4 listopada 2005 roku odbyła się inauguracja roku akademickiego naszego Uniwersytetu Trzeciego Wieku a pieśnią Gaudeamus sześćdziesięciu studentów rozpoczęło rok akademicki 2005/2006. Studentami są osoby które zakończyły czynne życie zawodowe.

Dzięki małżeństwu pedagogów Małgorzacie i Julianowi Mendakom mamy nasz Uniwersytet, którego nie mają dużo większe miasta od naszego. Gdy poproszono mnie o wrażenia z inauguracji – jeżeli zdecydowałam się być studentką – więc przystąpiłam pilnie do napisania pierwszego wypracowania – przyznam się – ostatnie wypracowanie pisałam na maturze w roku 1961.

W uroczystej inauguracji wzięli udział studenci – seniorzy oraz zaproszeni goście min. Starosta Aleksander Bek, Burmistrz Jerzy Matusiak, duchowieństwo, lokalni przedsiębiorcy i przedstawiciele różnych instytucji. Przybyli również honorowi goście z Uniwersytetu Trzeciego Wieku przy Uniwersytecie Wrocławskim – Przewodnicząca Zarządu Pani mgr Stanisława Warmuz, jej zastępca dr Anna Sokołowska, oraz liczna delegacja z UTW przy Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Brzegu z Panią Prezes Ewą Bruzik i rzecznikiem mgr Zofią Mogilnicką ( redaktor Gazety Brzeskiej).

Specjalnie na tą uroczystość został przygotowany program artystyczny przez uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 4 im. Tadeusza Kościuszki w Strzelinie, który wzbudził wiele emocji i wspaniałych wrażeń.

Inauguracyjny wykład „Aktywność fizyczna w profilaktyce gerontologicznej” wygłosiła dr Grażyna Dąbrowska – pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu .

Wszyscy zabierający głos chwalili pomysł i powołanie Uniwersytetu gratulując i życząc emerytom ciągle jeszcze młodych duchem i zapałem do zdobywania wiedzy i przebywania ze sobą.

Jak wielkie znaczenie dla zdrowia i poszczególnych narządów człowieka ma ruch i ćwiczenia powiedziała Pani dr Grażyna Dąbrowska w swym wykładzie inauguracyjnym ale utkwiło mi stwierdzenie że można być starym 40 – latkiem, a młodszym sześćdzie-sięciolatkiem a wszystko zależy od nas samych od naszego podejście do życia.

Na początku było nas niewielu, bo nikt nie wiedział na czym polega studiowanie w UTW ale mrówcza praca Małgosi i Juliana Mendaków oraz Pani dr Walentyny Wnuk z Uniwersytetu Wrocławskiego którzy poprzez wykłady, spotkania integracyjne i promujące tą formę kształcenia poszerzali nasza wiedzę i potrzebę tworzenia Uniwersytetu w Strzelinie .

Zrozumieliśmy, że naprawdę możemy być szczęśliwi. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu Pani Krystyny Grobelnej, Kazimiery Dragańczuk, Pana Władysława Marcinowskiego i Pani Mirosławy Czujewicz z upływem czasu studentów przybywało coraz więcej – jesteśmy zdolni -zadania domowe odrobiliśmy wzorowo. Wszyscy na ulicy uśmiechamy się do siebie, mamy mnóstwo przyjaciół, gdyż atmosfera jest bardzo miła, serdeczna, przyjacielska i życzliwa. Choć ktoś był samotny to teraz nigdy nie jest sam bo w grupie jest zawsze wesoło. Cieszę się że jestem studentką i czuję się bardzo młoda i mam chęć żyć i brać czynny udział we wszystkich zajęciach . Dziękuję?.

Drobnicka Eugenia