Uczyć się można bez końca !

Uczyć się można bez końca !

? Jeśli ktoś zapyta jak ja się dziś czuję

grzecznie mu odpowiem, że dobrze, dziękuję.

To, że astma artretyzm to jeszcze nie wszystko

Serce mi dokucza i mówię z zadyszką.?

Ten wiersz p. Wisławy Szymborskiej często czytałam i myślałam, że jest to wiersz napisany dla mnie ? to było kiedyś a dziś gdy z inicjatywy pp. Małgorzaty i Juliana Mendaków powstał w Strzelinie UTW nie mam czasu myśleć o chorobach, oderwałam się od szarej rzeczywistości i znowu mam w życiu jakiś cel. Ale może od początku?

W lutym do UMG w Strzelinie przyjechała 40 osobowa grupa studentów z UTW we Wrocławiu z p. dr Walentyną Wnuk która przedstawiła ?Cele i zadania Uniwersytetu Trzeciego Wieku? a studenci opowiedzieli o swojej pracy ? wysłuchałam i pomyślałam ? dlaczego nie miałby on powstać w Strzelinie ? Już w marcu na ogólnym zebraniu p. Julian Mendak zaproponował, aby każdy z obecnych ?otworzył się? opowiedział o sobie, o swoich zainteresowaniach, zdolnościach organizacyjnych i przywódczych. Opowiedziałam o sobie że przez 42 lata pracowałam jako nauczyciel wf w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym . Zdolności organizacyjne nie były mi obce, gdyż prowadziłam kolonie, obozy wędrowne, wycieczki turystyczne krajowe i zagraniczne. Zostałam bardzo mile przyjęta i weszłam w skład Komitetu Założycielskiego UTW oraz jednogłośnie wybrana przewodniczącą. Pamiętam, kiedy podziękowałam za wybór i zaufanie powiedziałam ? Cieszę się bardzo, a teraz bierzmy się do roboty ?. Jedna z pań w formie żartu powiedziała ?Niech się pani tak bardzo nie cieszy i nie bierze do roboty bo my możemy panią odwołać? ? dało mi to dużo do myślenia, czy rzeczywiście podołam pomimo, że niewiele wiem o pracy powstającego Uniwersytetu, ale mając zawsze wsparcie i pomoc autorów projektu , którzy krok po kroku kierowali naszymi działaniami nie można się załamywać jeżeli się chce coś zrobić. Postanowiliśmy stawić czoła nowemu wyzwaniu kierując ofertę w stronę ludzi, którzy zakończyli karierę zawodową. Słuchaczami są przede wszystkim emeryci i renciści i chętni , którzy mają dużo wolnego czasu. Nie stosujemy żadnych ograniczeń wieku ani wykształcenia. Słuchaczem zostaje osoba , która wypełni deklarację oraz opłaci składkę członkowską w wysokości ustalonej na dany rok. Nasze życie akademickie dostosowujemy do zainteresowań i radości dojrzałego wieku. Wszystkie zajęcia prowadzone są na zasadzie dobrowolności i mają charakter pełnej partnerskiej propozycji. Nie ma u nas stresujących egzaminów, zaliczeń, kolokwiów.

? Uczyć się można praktycznie bez końca . A cóż właściwie ciekawszego nam pozostało ( P. Kuncewicz ).

W dalszej kolejności zwołaliśmy Walne Zebranie Założycielskie gdzie uchwaliliśmy statut i wybraliśmy władze stowarzyszenia ( zarząd, komisję rewizyjną ) nie zgodziłam się żeby zostać Prezesem jestem członkiem zarządu i prowadzę sekcję gimnastyczną i turystyki pieszej, organizuję wycieczki krajowe i zagraniczne robię to co lubię i na czym się dobrze znam. Raz w miesiącu mamy wykłady z ciekawymi ludźmi, jeździmy do teatru, opery, operetki , spotykamy się przy ognisku, na zabawie ?Andrzejkowej? ? spotkaniu noworocznym. Działają już sekcje informatyczna z nauką obsługi Internetu, prowadzimy zajęcia z języków obcych angielskiego i niemieckiego, oraz warsztaty teatralne i chór. Obecnie załatwiamy bezpłatne badania na osteoporozę i poziom cukru w Skandynawskim Centrum Medycznym dla 60 osób. Na dużej tablicy ogłoszeniowej ? którą otrzymaliśmy od UMiG zamieszczamy ogłoszenia oraz dokumentujemy nasze działania i osiągnięcia ( zdjęcia i informacje). Coraz częściej ludzie dzwonią do nas chcąc się zapisać do UTW. Dzisiaj dzięki Małgosi i Julianowi , którzy są motorem napędzającym i duchem naszego uniwersytetu mamy swoją stronę w Internecie.

Dziękujemy zrobiliście kawał dobrej roboty !

Krystyna Grobelna